Borówka wysoka

Autor: mgr Aleksander Gonkiewicz

Archiwum Szkółkarstwa

Wciąż rośnie w Polsce zainteresowanie produkcją borówki wysokiej. W ubiegłym roku Inspekcja Nasienna zakwalifikoWała około 280 tys. krzewów tego gatunku (o 85 tys. więcej niż w 1998 r.). Ocenia się, iż powierzchnia owocowych plantacji borówki w naszym kraju wynosi obecnie około 350 hektarów. Pod tym względem zajmujemy drugie miejsce w Europie i piąte w świecie. Pierwsze zajmują Stany Zjednoczone, gdzie plony w 1999 roku wyniosły ponad 87 tysięcy ton. Wysokie zbiory i duża powierzchnia nasadzeń w USA są wynikiem wieloletniej praktyki w uprawie oraz hodowli tego gatunku. Na początku XX wieku hodowlę nowych odmian w USA zapoczątkowali Coville i White otrzymując w 1904 r. odmianę 'Russel’, a cztery lata później kolejną — 'Brooks’.

Podrodzina borówkowe obejmuje ponad 150 dzikich gatunków, które rosną na całej półkuli północnej, od tropików po strefę polarną, a w Ameryce Południowej wzdłuż Andów aż do cieśniny Magellana. Gatunki te różnią się między sobą wielkością roślin i barwą owoców. Formy uprawne, ze względu na ich pochodzenie, wielkość oraz barwę owoców, podzielone zostały na sześć grup, z których istotne znaczenie w wielkotowarowej produkcji owoców ma wciąż tylko borówka wysoka. Jej odmiany uprawne są mieszańcami: Vaccinum corymbosum, V. angustifolium i V. australe.

O odmianach i ich odporności na niską temperaturę

Spośród wszystkich wyhodowanych odmian borówki wysokiej obecnie najczęściej uprawiany jest 'Bluecrop’, który stanowi 40% wszystkich nasadzeń na świecie. Charakteryzuje się wysokim, regularnym plonowaniem, dobrą jakością owoców oraz zadowalającą odpornością na niską temperaturę. W doświadczeniach Akademii Rolniczej w Krakowie wypadł on najkorzystniej spośród czterech ocenianych odmian (oprócz ww. były to: 'Heerma’, 'Croatan’ i 'Darrow’ — fot.)

’DARROW’

Jednym z tematów poruszonych na XIX Dniu Borówkowym w SGGW (3 sierpnia br.), była odporność tych roślin na niską temperaturę. Mroźne zimy, a szczególnie przymrozki wiosenne są głównym czynnikiem ograniczającym w Polsce dobór odmian. Obserwacje uszkodzeń mrozowych wiosną 2000 r. na plantacji doświadczalnej SGGW wykazały, że najmniej odporne są odmiany: 'Darrow’, 'Patriot’ i 'Earliblue’. Oprócz kwiatów, które zniszczone zostały w tym roku w 80%, mróz uszkodził także jednoroczne przyrosty. Mniejsze straty, wynoszące około 60%, zanotowano na odmianach: 'Bluecrop’, 'Berkeley’, 'Blueray’ i 'Spartan’. Najbardziej odporne na przymrozki wiosenne okazały się 'Jersey’ i 'Lateblue’, u których zaobserwowano niewielkie, kilkunastoprocentowe uszkodzenie kwiatów.

’JERSEY’
’LATEBLUE’

Problemy z wiosennymi spadkami temperatury występują również we Włoszech. Późno dojrzewająca 'Brigitta Blue’ okazała się odmianą mało odporną na przymrozki. Niska temperatura uszkadza jej kwiaty, a nawet zawiązki. Dużą zaletą jej owoców jest odpowiedni stosunek kwasów do cukrów, dzięki czemu nadają się do długotrwałego przechowywania w kontrolowanej atmosferze (nawet do 12 tygodni). Do nasadzeń we Włoszech od kilku lat wprowadzany jest 'Elliott’, który w tamtych warunkach plonuje bardzo obficie. Wykorzystuje się także dwie odmiany nowozelandzkie — 'Nui’ i 'Reka’. Pierwsza z nich, w zależności od rejonu uprawy, dojrzewa od trzech do trzynastu dni wcześniej od 'Bluecropa’. Tworzy duże, niebieskie owoce, niestety zaliczana jest do odmian średnio plennych. 'Reka’ plonuje obficiej niż poprzednia, a jej średniej wielkości owoce dojrzewają o około ośmiu dni wcześniej niż 'Bluecropa’. Obie odmiany są opatentowane na kraje Europy przez niemiecką firmę W. Dierking. Obecnie do nasadzeń we Włoszech poleca się 'Earliblue’, 'Bluecrop’ i 'Berkeley’, a z odmian późnych — 'Darrow’, 'Coville’ i 'Lateblue’.

Borówka średnia

Otrzymano ją w 1968 roku w USA, ze skrzyżowania borówki wysokiej z niską, zwaną też wąskolistną (Vaccinum angustifolium). Powstałe w ten sposób odmiany mają wyższą tolerancję wobec niskiej temperatury, lecz plonują słabo, a ich owoce często są złej jakości. Dobre wyniki otrzymano natomiast z krzyżówek wewnątrzgatunkowych z V. darrowi. Krzewy — pozostające jeszcze w badaniach — mają dużą wytrzymałość na mróz i wydają jędrne owoce o intensywnym nalocie woskowym.

Wydawnictwo PLANTPRESS poleca

Brak postów do wyświetlenia

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.