Rozmnażanie i produkcja azalii wielokwiatowych

Archiwum Szkółkarstwa

Rozmowy z klientami naszej szkółki przekonały mnie o tym, że, wbrew pozorom, azalie gruntowe są w naszym kraju roślinami mało znanymi. W ołudniowozachodniej części kraju — ze względu na sprzyjający klimat (łagodniejsze zimy, więcej opadów) oraz tradycje uprawy sięgające ubiegłego wieku (Wojsławice, Moszna, Książ, Pszczyna, BielskoBiała) — spotyka się je znacznie częściej niż na wschodzie oraz w centralnej części Polski. Ograniczony zasięg uprawy azalii wielkokwiatowych jest jednak wynikiem przede wszystkim błędów w sadzeniu i pielęgnacji tych roślin oraz braku odpowiedniego asortymentu odmian w wielu krajowych szkółkach.

Zalety tych krzewów

Panuje niewłaściwe przekonanie, że uprawa azalii na wschód od linii Wisły jest ryzykowna i zawodna. Przeczą temu jednak piękne kolekcje tych roślin w okolicach Warszawy, Augustowa, czy naturalne stanowisko azalii pontyjskiej (Rhododendron luteum) koło Leżajska (około 40 km od granicy polskoukraińskiej). Można by wręcz zaryzykować stwierdzenie, że azalie wielkokwiatowe są najlepiej przystosowanymi do warunków klimatycznych Europy Środkowowschodniej przedstawicielkami rodziny wrzosowatych. Składa się na to kilka przyczyn. Krzewy te zrzucają liście na zimę i przez to nie są narażone na wysychanie w czasie mroźnych zim. Azalie wielkokwiatowe są odporniejsze na mróz niż różaneczniki, pierisy czy azalie japońskie, podczas surowych zim mogą im najwyżej przemarznąć pąki kwiatowe powyżej poziomu śniegu. Podczas ostatniej zimy, pomimo 3 dni z temperaturą –270C, w Pisarzowicach tylko u niektórych odmian przemarły pojedyncze pąki. Ogólnie (i w kolekcji, i w szkółce) kwitnienie było w tym roku bardzo obfite. Azalie są też bardziej tolerancyjne wobec wyższego pH podłoża niż inne rośliny wrzosowate oraz odpowiadają im gleby lekkie i przepuszczalne, których w Polsce jest najwięcej.

Niepodważalne są walory dekoracyjne azalii, zwłaszcza w okresie kwitnienia. Ponadto jesienią liście tych krzewów zmieniają barwę na żółtą do purpurowej.

Asortyment odmian

O celowości rozpowszechniania uprawy azalii najlepiej świadczy dynamicznie rosnąca sprzedaż tych roślin. W naszej szkółce co roku zwiększamy produkcję i w sezonie jesień 2005 r./wiosna 2006 r. oferujemy 60 odmian.

Kwiaty azalii występują w wielu ciepłych, pastelowych barwach (tabela). U niektórych odmian są dwubarwne z kontrastowym rysunkiem na górnym środkowym płatku, u innych mogą być pełne, o płatkach pofałdowanych na brzegach, zebrane w kuliste kwiatostany lub pachnące. Gdy dysponuje się kolekcją odmian, kwitnienie tych roślin może trwać 4–5 tygodni — od końca kwietnia do końca maja.

Przykłady odmian azalii, według ozdobnych walorów kwiatów

Cykl produkcji

W naszej szkółce po kilku latach prób dopracowaliśmy się dość prostej technologii produkcji azalii wielkokwiatowych, których rozmnażamy rocznie około 40–60 tysięcy. Prawie połowę sprzedajemy jako „młodzież” roczną lub dwuletnią, a resztę uprawiamy dalej otrzymując materiał dorosły. Od rozmnożenia do sprzedaży roślin w pojemniku 5litrowym upływa 4–5 lat.

Fot. 1. 'Mve’
Fot. 2. 'Strawberry Ice’
Fot. 3. 'Sunte Nectarine’
Fot. 4. 'Balzac’
Fot. 5. 'Jock Brydon’
Fot. 6. 'Umpqua Queen’

Rok pierwszy. Pod koniec kwitnienia roślin matecznych, najczęściej na przełomie maja i czerwca, sporządzamy sadzonki półzdrewniałe (fot. 7). Używamy ukorzeniaczy (fot. 8) produkcji polskiej (Ukorzeniacz A Aqua) zawierających IBA. Sadzonki umieszczamy w multiplatach, w mieszaninie torfu wysokiego z piaskiem (2 : 1) z dodatkiem 10–15% perlitu. Ukorzenianie (fot. 9) odbywa się w namiocie foliowym z automatycznym cieniowaniem i sterowaną za pomocą zamgławiacza wysokociśnieniowego wilgotnością powietrza. W trakcie ukorzeniania co 10–14 dni kilka razy zapobiegawczo opryskujemy sadzonki przeciwko chorobom grzybowym preparatami Topsin M 500 SC, Rovral Flo 255 EC, Aliette 80 WP oraz Previcur Energy 840 SL. Sadzonki ukorzeniają się w ciągu lata (fot. 10), ale pozostawiane są pod osłonami do wiosny następnego roku. Zimą staramy się utrzymać w namiocie temperaturę 00C za pomocą nagrzewnic na olej opałowy. Wiosną po rozpoczęciu wegetacji część roślin sprzedajemy jako ukorzenione sadzonki w wielodoniczkach.

Fot. 7. Ścięte pędy azalii przeznaczone na sadzonki
Fot. 8. Sadzonki traktuje się ukorzeniaczem i…
Fot. 9. …umieszcza w multiplatach w namiocie foliowym
Fot. 10. Ukorzenione sadzonki azalii pod koniec lata

Rok drugi. Resztę niesprzedanej „młodzieży” z multiplatów sadzimy na zewnątrz na zagony gruntowe (fot. 11) do torfu z dodatkiem kory i piasku (2 : 2 :1). Grubość warstwy podłoża — po „uleżeniu się” — wynosi około 20–30 cm.
Rośliny sadzimy w rozstawie od 10 cm x 10 cm do 15 cm x 15 cm. Bezpośrednio po sadzeniu nawozimy posypowo całą powierzchnię zagonów nawozem wolno działającym Osmocote (3–4miesięcznym). Podczas wegetacji rośliny są dwa razy przycinane nad drugim lub trzecim liściem w celu rozkrzewienia. Na zagonach pozostają do wiosny następnego roku. W razie potrzeby wykonujemy zabiegi ochrony roślin.

Fot. 11. Wiosną w drugim roku produkcji ukorzenione sadzonki sadzi się na zewnątrz
na zagonach gruntowych

Rok trzeci. W kwietniu część roślin jeszcze raz przyciętych i z dobrze uformowaną bryłą korzeniową sprzedajemy jako „młodzież” (fot. 12), a resztę przesadzamy do pojemników 4litrowych (fot. 13) w lekkie podłoże o kwaśnym odczynie (3 części torfu, 1 część kory sosnowej) i ustawiamy na kontenerowi (fot. 14). Rośliny w pojemnikach nawozi się wraz z nawadnianiem (deszczowanie słabymi roztworami nawozów mineralnych, o EC 0,8–1,5 mS/cm). Holenderski mieszalnik do nawozów firmy Van Vliet umożliwia kontrolę i sterowanie wszystkimi parametrami nawożenia (stężeniem, stosunkiem N : P : K oraz odczynem) na poszczególnych kwaterach szkółki. Stosunek N : P : K w roztworze zmieniamy zależnie od potrzeb roślin (czyt. też „Szkółkarstwo” 4/2005). Po trzecim sezonie wegetacyjnym 50–70% roślin nadaje się do sprzedaży (fot. 15). W zależności od odmiany, 5–90% roślin ma już zawiązane pąki kwiatowe.
Jesienią sprzedajemy niewiele azalii, większość pozostaje w szkółce do wiosny.

Fot. 12. „Młodzież” przeznaczona do sprzedaży po drugim roku produkcji
Fot. 13. Wiosną w kolejnym roku rośliny sadzi się do pojemników 4-litrowych
Fot. 14. i rozstawia na kontenerowni
Fot. 15. Krzew azalii gotowy do sprzedaży po trzecim sezonie wegetacyjnym

Rok czwarty. W maju, po zakończonym kwitnieniu, niesprzedane krzewy przycinamy kolejny raz (w szkółce pozostają już wtedy tylko rośliny mniejsze, bez kwiatów). Ich dalsza pielęgnacja jest identyczna, jak w trzecim roku, tzn. obejmuje nawożenie wraz z podlewaniem, opryskiwanie zapobiegawcze przeciwko mączniakowi oraz szkodnikom (mszycom, szpecielom, opuchlakowi truskawkowcowi). Po czwartym sezonie pąki kwiatowe zawiązują prawie wszystkie rośliny i są one trochę silniejsze niż rośliny 3-letnie. Rośliny 3 i 4-letnie sprzedajemy w tej samej cenie.

ŹRÓDŁOAutor: Mgr inż. Eugeniusz Pudełek

Brak postów do wyświetlenia

2 KOMENTARZE

    • Dzień dobry, jesteśmy wydawcą czasopism dla producentów roślin. Co do sadzonek azalii, proponuję się skontaktować np. ze szkółką Eugeniusza Pudełka, pudelek@azalia.pl
      tel. +48 33 845 74 15

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.