Niektóre zwierzęta domowe ignorują rośliny doniczkowe, wówczas dobór zieleni do wnętrz może być bardziej elastyczny. Zawsze należy jednak pamiętać, że wiele gatunków, po zjedzeniu ich przez naszych futrzastych przyjaciół, może być dla nich niebezpiecznych. Na szczęście lista roślin doniczkowych jest tak długa, że łatwo na niej znaleźć takie, które są bezpieczne dla zwierząt domowych.
W doborze roślin doniczkowych o ozdobnych liściach, które są bezpieczne dla czworonożnych mieszkańców domów, znajduje się nefrolepis wysoki (Nephrolepis exaltata) – paproć, która przy okazji pochłania wiele szkodliwych dla ludzkiego organizmu związków lotnych. Tworzy ona długie, łukowato wygięte liście z żywo zielonymi listkami, które u odmian mogą być pierzaste lub powcinane. Najlepsze dla niej jest stanowisko z rozproszonym światłem. Roślina ta wymaga dużej wilgotności powietrza i nie można dopuścić do przesuszenia podłoża.
Podobne wymagania ma też inna, także przyjazna domowym zwierzętom, paproć – zanokcica gniazdowa (Asplenium nidus) tworząca piękne rozety długich liści, które u odmian mogą być powcinane lub pofałdowane na brzegach.
Bardzo dekoracyjnymi liśćmi – wyglądającymi u niektórych gatunków i odmian jak ręcznie malowanymi, znakomicie pasującymi do wnętrz urządzonych w różnych stylach, charakteryzują się kalatee (Calathea). Są one nazywane „Prayer plants”, czyli „modlącymi się roślinami”, co nawiązuje do ruchów blaszek, które w nocy wznoszą się przypominając dłonie złożone w modlitwie (w dzień, gdy jest dużo światła, się układają niemal poziomo). We wnętrzach należy jej zapewnić stanowisko ze światłem rozproszonym i wysoką wilgotność powietrza (dobrze ją zraszać, ale tylko miękką wodą).
Zwierzętom nie zaszkodzi też oryginalna beukarnea wygięta (Beaucarnea recurvata), nazywana też noliną lub „słonią nogą”. Jej gruby pień rozszerza się u dołu (jest to swoisty magazyn wody), a na jego wierzchołku rozwija się pióropusz długich, wąskich, sztywnych, łukowato wygiętych liści. Roślina ta jest niekłopotliwa w uprawie, lubi miejsca słoneczne i oszczędne podlewanie.
Wśród roślin dobrze oczyszczających powietrze, a jednocześnie bezpiecznych dla psów i kotów, należy też wymienić zielistkę Sternberga (Chlorophytum comosum) o łukowato wygiętych, zielonych liściach (w uprawie najczęściej spotykane są odmiany o biało paskowanych liściach). W pełni wzrostu z kątów liści wyrastają długie, zwisające rozłogi, zakończone młodymi roślinami potomnymi i drobnymi, białymi kwiatami. To wyjątkowo łatwy w uprawie gatunek, należy jednak pamiętać o umiarkowanym podlewaniu (zbyt wilgotne podłoże spowoduje gnicie mięsistych korzeni).
Kolejnym „bezpiecznym” gatunkiem jest chamedora wytworna (Chamaedorea elegans) – wolno rosnąca palma, której piękne, gęste, żywo zielone liście mogą osiągać w warunkach uprawy domowej długość do 60 cm. Jej uprawa nie jest trudna, pod warunkiem umiarkowanego podlewania (choć lepiej znosi chwilowe przesuszenie niż zalanie) i zapewnienia wysokiej wilgotności powietrza.
Niewymagającym gatunkiem jest pilea peperomiowata (Pilea peperomioides), nazywana potocznie – ze względu na kształt liści – „pieniążkiem”. W uprawie doniczkowej osiąga wysokość ok. 30 cm, a jej ozdobą są okrągłe liście osadzone na długich ogonkach.
Właściciele kotów i psów, którzy lubią się otaczać roślinami, ale nie chcą im poświęcać zbyt dużo czasu, mogą wybrać np. efektowny rozchodnik Morgana (Sedum morganianum) o wałeczkowatych, mięsistych liściach, gęsto pokrywających długie pędy układające się kaskadowo. Gatunek ten tworzy też ozdobne, czerwonopomarańczowe, dzwoneczkowate kwiaty. Jest to roślina, która sprawdzi się w uprawie osób zapracowanych i zapominalskich.
Niewiele troski wymagają też oplątwy (Tillandsia), często oferowane w sprzedaży w szkle bez podłoża, na metalowych lub drewnianych podporach. Te rośliny także nie stanowią źródła problemów żołądkowych czworonożnych pupili.
Więcej roślin przyjaznych zwierzętom w kolejnym artykule.
