Uprawa sośnicy japońskiej i jej odpowiednie rozmnażanie. Tym tematem podzieli się z Państwem mgr inż. Piotr Pałka z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.
Sośnica japońska (Sciadopitys verticillata), to roślina ozdobna zyskująca na popularności ze względu na dekoracyjność. Jej niewielkie roczne przyrosty czynią ją idealną do małych ogrodów oraz na tarasy, a nawet balkony.
Nie bez powodu sośnica japońska uznawana jest za rarytas w ogrodzie i niejeden miłośnik roślin chciałby pochwalić się dorodnym okazem w swojej kolekcji. Przez lata panowała opinia, że gatunek ten nadaje się do uprawy tylko w najcieplejszych rejonach kraju i bardzo cierpi z powodu silnych mrozów.
Nie jest to do końca prawda, bo zdrowe i silne rośliny uprawiane w odpowiednich warunkach są w stanie przetrwać okresy niskich temperatur bez większego uszczerbku. Aby osiągnąć sukces, należy jednak pamiętać o kilku wymaganiach tego gatunku.
Uprawa sośnicy japońskiej – stanowisko
Pierwszym, i chyba najważniejszym, jest wybór odpowiedniego stanowiska. Sośnica może rosnąć w pełnym słońcu, ale zwłaszcza dla młodych roślin bardziej korzystne jest stanowisko o świetle rozproszonym do półcienistego. Korona może być wtedy mniej gęsta, ale łatwiej będzie zapewnić wyższą wilgotność powietrza, która jest w wypadku tego gatunku niezwykle ważna.
Należy zwrócić na to szczególną uwagę, sadząc sośnicę na terenach miejskich. Połączenie pełnego nasłonecznienia, wysokiej temperatury i niskiej wilgotności spowoduje żółknięcie i opadanie igieł. Starsze rośliny znoszą takie warunki lepiej, choć nadal nie są one dla nich optymalne.
Uprawa sośnicy japońskiej – gleba
Do uprawy najlepsze będą gleby organiczne, przypominające próchniczne podłoże leśne, przepuszczalne i utrzymujące umiarkowaną wilgotność. Bardzo niekorzystne są zarówno zastoiska wodne, jak i podłoża mocno przesychające. Zdrowe zabarwienie igieł zapewni kwaśny odczyn podłoża. Stanowisko uprawy powinno być osłonięte od wiatru, co pomoże zachować wyższą wilgotność i pozwoli uniknąć wystąpienia suszy fizjologicznej zimą.
Wolny przyrost to nic złego
Jak na rarytas przystało, nawet po spełnieniu tych wszystkich warunków sośnica będzie przyrastać bardzo wolno. Zdarza się, że nowo posadzone rośliny przez kilka pierwszych lat uprawy dają tylko kilkucentymetrowe przyrosty lub w ogóle nie dają przyrostu.
Ogrodników, którzy pierwszy raz sadzą sośnicę, może zaniepokoić lekko żółte zabarwienie igieł w pierwszym roku uprawy. Kiedy rośliny dobrze się zaaklimatyzują, corocznie przyrastają o kilkanaście centymetrów i utrzymują zdrową, zieloną barwę igieł.
W zależności od źródła, można znaleźć informacje, że po 10 latach sośnica osiągnie wysokość 1–4 m.
Uprawa sośnicy japońskiej – zimowanie
Podczas zimowania ważna jest kontrola śniegu zalegającego na gałęziach; wygląda on bardzo efektownie zebrany na „parasolkach” sośnicy, ale jego zbyt duża ilość łatwo wyłamuje gałęzie. W rejonach o ostrzejszym klimacie korzystne jest zastosowanie zimowej ochrony, zwłaszcza przed wysuszającymi wiatrami. Nie zaobserwowano występowania chorób i szkodników na sośnicy.
Rozmnażanie sośnicy japońskiej z nasion
Uzyskanie siewek nie jest proste. Nasiona trzeba wysiać szybko po dojrzeniu i poddać je trzymiesięcznej zimnej stratyfikacji. Wschody nie są równe i nie wszystkie nasiona kiełkują.
Kiełkowanie przyspiesza namaczanie nasion przed wysiewem. W pierwszym roku zimowania siewki wymagają przechowywania w ogrzewanym pomieszczeniu. Przyrastają też bardzo wolno, zależnie od źródła można znaleźć informacje, że w trzecim roku osiągają wysokość 10–30 cm. Rośliny uzyskane z siewu różnią się pokrojem i długością igieł.
Sporządzanie sadzonek
Innym sposobem na rozmnażanie sośnicy jest sporządzanie sadzonek – późnym latem z tegorocznego przyrostu lub wczesną wiosną. Ważne jest pozbycie się lateksowej żywicy wyciekającej z pędów, która znacząco ogranicza ukorzenianie. Można zrobić to poprzez 24–48-godzinne namaczanie ściętych pędów. Cały proces jest długotrwały i może zająć nawet 6–9 miesięcy, jego wydajność jest zależna od odmiany. Rośliny o najładniejszym pokroju uzyskuje się z sadzonek wierzchołkowych. Możliwe jest wykonanie odkładów, ale liczba uzyskanych roślin jest niewielka.
Szczepienie sośnicy japońskiej
Kolejną metodą rozmnażania sośnicy jest szczepienie, które jest problematyczne ze względu na dobór podkładki. Siewki sośnicy przyrastają wolno, a innym możliwym gatunkiem jest Cryptomeria japonica, niewiele jest jednak informacji na temat powodzenia tego zabiegu.
Podsumowanie
Sośnica japońska jest niezwykle ciekawym gatunkiem, który ma status rośliny kolekcjonerskiej i trudnej w uprawie. Spełniając jednak pewne jej wymagania, uprawa może okazać się niezwykle satysfakcjonująca i owocna. Na rynku pojawia się także coraz więcej odmian o zróżnicowanych cechach. Ze względu na trudności w rozmnażaniu i oczekiwania ze strony kupujących nie dziwmy się wysokim cenom materiału, w który warto jednak zainwestować, aby mieć w ogrodzie tę orientalną piękność.