W młodych uprawach (głównie pojemnikowych) sosny, jodły i niekiedy świerka, zwykle kilka, kilkanaście tygodni po przesadzeniu siewek lub ukorzenionych sadzonek obserwuje się takie, których igły jaśnieją, następnie żółkną i brązowieją. Korzenie tych roślin są całkowicie zniszczone — ciemnobrunatne, miękkie, a przy próbie wyciągnięcia z podłoża, co udaje się bardzo łatwo, pozostaje po nich tylko walec osiowy (fot. 1).
Sprawcy choroby
Zgorzel zgnilakową wywołują grzyby z rodzaju Pythium — P. ultimum lub P. splendens. Ich rozwojowi sprzyja bardzo duża wilgotność podłoża oraz jego temperatura przekraczająca 15°C. Oba patogeny tworzą na porażonych tkankach roślinnych liczne zarodnie, z których, przy zmieniającej się często temperaturze podłoża, uwalniane są zarodniki pływkowe. Gdy zarodniki znajdą się w podłożu, rozprzestrzeniane są po szkółce z wodą albo cząstkami podłoża rozpryskiwanymi w czasie podlewania lub obfitego deszczu.
Objawy choroby pojawiają się czasami również na kilkuletnich roślinach, bardzo obficie podlewanych, mimo niesprzyjających wzrostowi i rozwojowi grzybów warunków, lub gdy podłoże w pojemniku porastają glony, mchy albo wątrobowce (fot. 2) — organizmy ograniczające wyparowywanie wody z podłoża. U zainfekowanych roślin jaśnieją igły, a następnie krzewy takie zamierają.
Zapobieganie i zwalczanie
W przypadku sadzenia roślin o słabym systemie korzeniowym lub do podłoża nieodkażonego, należy podlać je (2–4 l cieczy/m2, w zależności od wielkości roślin) fungicydami Previcur 607 SL lub Spinaker 607 SL w stężeniu 0,2%, albo Fongarid 25 WP (0,05%). W okresie niekorzystnym dla wzrostu i rozwoju roślin trzeba powtórzyć zabieg po 3 tygodniach. Należy unikać nadmiernego podlewania roślin, zwłaszcza w okresie powolnego ich wzrostu i przy dużych wahaniach temperatury. Powinno się niszczyć glony, mchy i wątrobowce poprzez opryskiwanie powierzchni podłoża preparatem Mogeton 25 WP w dawce 15 g środka na 10 m2.
