Ogród Chwastowy to jeden z parków kieszonkowych w Krakowie i jeden z projektów, który zwyciężył w głosowaniu na budżet obywatelski (w 2017 r.). Ta zielona enklawa powstała między budynkami, stacją paliw i jedną z najruchliwszych ulic w tym mieście – Wadowicką. Miejsce to jest interesujące z dwóch względów: po pierwsze – mimo, że jest zaplanowany – wciąż wygląda „dziko”, a to za sprawą chwastów, które w tym miejscu są roślinami tworzącymi to założenie. Po drugie – przy realizacji tego projektu zadbano o zachowanie dotychczasowych drzew i krzewów i starano się jak najmniej ingerować w naturę.
Ogród Chwastowy łamie stereotypy wypielęgnowanego parku w Krakowie, z idealnie przystrzyżoną trawą, kolorowymi kwietnikami i pokazową roślinnością.
Jego ramę stanowią wiekowe drzewa i stare krzewy. Do nich dosadzono nowe okazy krzewów, bylin i pnączy, ale wszystkie wpasowują się w „dzikość” tego miejsca i spełniają podstawowy warunek – dobrze radzą sobie w zacienionych warunkach. Są to np. trzmieliny, paprocie, barwinki.
Ogród Chwastowy
W oczy rzucają się jednak chwasty – rośliny niepożądane w uprawach rolniczych i ogrodniczych, a pełniące ważną rolę w ekosystemie. Co więcej – wiele z nich ma duże walory ozdobne. Znajdziemy tu m.in. skrzyp polny, glistnik jaskółcze ziele, mniszek lekarski, tasznik pospolity. Aby przybliżyć spacerowiczom ich sylwetkę i rolę, ustawiono barwne tablice poświęcone poszczególnym gatunkom.
Plac zabaw z charakterem
W parku tym wygospodarowano część na plac zabaw. Jego atrakcje choć nietypowe dobrze wpasowują się w to miejsce. Przez park wiadą alejki i ustawiono przy nich wygodne ławki. Wszystko wykonano tak, aby nie uszkodzić korzeni rosnących drzew, stąd część przejść znajduje się na podwyższonych podestach.
Kontrolowana dzikość
Założenie to jest odważne, ale chętnie odwiedzane przez mieszkańców. Zdarzają się głosy krytyki, w których podkreślane jest to, że miejsce wydaje się zaniedbane, ale biorąc pod uwagę wygląd tego skrawka ziemi przed zagospodarowaniem, a przede wszystkim funkcję edukacyjną i przyrodniczą – wydaje się, że to jeden z ciekawszych, a na pewno oryginalnych projektów „kontrolowanej dzikości”.
