Magnolie to jedne z roślin najczęściej kupowanych i sadzonych w przydomowych ogrodach. Ich zakwitanie sygnalizuje także ostatnio nadejście prawdziwej wiosny. Obecnie szkółki na całym świecie rozmnażają dziesiątki odmian z tego rodzaju, różniących się pokrojem, wielkością i kolorem kwiatów, a także terminem kwitnienia. Jednym z bardziej uznanych hodowców magnolii jest szkółkarz z Nowej Zelandii Vance James Hooper, z którego „stajni” hodowlanej pochodzi wiele znanych odmian magnolii.
Vance Hooper w 1979 r. zaczął praktykę w słynnej nowozelandzkiej szkółce Duncan & Davies, gdzie w latach 1987-1994 pracował w departamencie hodowli i rozwoju pod kierownictwem znanego hodowcy (m.in. magnolii, klonów, dereni i judaszowców) Jima Rumbala. Wtedy właśnie zaczęła się jego życiowa przygoda z magnoliami, o których zawsze mówił, że rozświetlają zimę. Właśnie to jako pierwsze ujęło mnie w magnoliach. W Nowej Zelandii drzewa te kwitną zwykle w końcu lipca i w sierpniu, czyli w czasie tamtejszej zimy, gdyż wiosna przychodzi w tym kraju dopiero we wrześniu. W szkółce Duncan & Davies V. Hooper zajmował się hodowlą tropikalnych różaneczników oraz kordylin. Po pracy w kilku innych szkółkach, w 2005 r. hodowca osiadł na stałe we własnym gospodarstwie w miejscowości Waitara, w zachodniej części Wyspy Północnej, w regionie Taranaki. Powstała tam szkółka Magnolia Grove (zajmuje 1,2 ha), specjalizująca się w sprzedaży roślin przez Internet. W stosunkowo krótkim czasie V. Hooper stał się cenionym hodowcą oraz szkółkarzem. Oprócz magnolii, zajmuje się on także hodowlą odmian agapantów, aloesów oraz ozdobnych wiśni.
V. Hooper pierwsze prace nad nowymi magnoliami zaczął przez przypadek w 1987 r., gdy w jednym z centrów ogrodniczych znalazł siewkę magnolii niewłaściwie oznaczoną jako odmiana ‘Sweet Simplicity’. Jednak już w 2011 r. ten hodowca otrzymał na targach IPM w niemieckim Essen prestiżową nagrodę za najlepszą nową odmianę (magnolię ‘Genie’) w kategorii „Drzewa i krzewy”. Na tej samej wystawie w 2013 r. sukces ten powtórzyła kolejna kreacja magnolia – ‘Cleopatra’. Za te dwie odmiany został tez w 2014 r. laureatem w dorocznym konkursie Plant Raiser’s Award, którym Królewski Instytut Ogrodnictwa Nowej Zelandii (Royal New Zealand Institute of Horticulture – RNZIH) nagradza hodowców nowych odmian roślin ozdobnych za wybitne osiągnięcia dla ogrodnictwa. Do tej pory Vance Hooper stworzył około 3000 krzyżówek, które mogą być źródłem kolejnych odmian. Najnowsza z nich – ‘Pink Pyramid’PBR – trafia właśnie w tym roku na rynek, po tym jak w 2021 r. premiery miały odmiany ‘Emperor’ PBR i ‘Starburst’ PBR. Poniżej krótkie opisy siedmiu najbardziej udanych kreacji magnolii Vance’a Hoopera w opinii szkółkarza z Niderlandów Ruuda van der Werfa, który zajmuje się ich produkcją (prawami do nich zarządza agencja. Plantipp BV z Niderlandów).
Magnolia ‘Cleopatra’PBR tworzy małe lub średniej wielkości drzewa o piramidalnym pokroju. Elektryzujące czerwonofioletowe kwiaty tej odmiany otwierają się szeroko ku górze i trochę przypominają te u odmiany ‘Lanarth’. Zależnie od przebiegu pogody ta odmiana powtarza czasami kwitnienie także w lecie.
Magnolia ‘Cameo’PBR otrzymała tę nazwę, ponieważ powracała w ocenach V. Hoopera jak kamee, które co jakiś czas pojawiały się i znikały z kart historii. Ta kreacja była według mnie zbyt dobra, aby ją wyrzucić, ale nie na tyle dobra, by nadać jej nazwę – mówi V. Hooper. Kwiaty tej magnolii mają kształt tulipana. Ich płatki są ciemnoróżowe od zewnątrz, co kontrastuje ze śnieżnobiałym kolorem ich strony wewnętrznej. Każdy hodowca czasami ma rośliny, które nie do końca spełniają jego wysokie wymagania. Ale kiedy porównaliśmy ‘Cameo’ do ‘Genie’, czuliśmy, że ta pierwsza także zasługuje na swoją szansę – mówi szkółkarz. W rezultacie odmiana ta stała się bardzo popularna wśród centrów ogrodniczych.
Magnolia ‘Genie’PBR tworzy niewielkie drzewa dorastające po 10 latach do wysokości 3,5 m i szerokości 2,5 m. Są one bardzo zwarte, a dodatkowo intensywne letnie kwitnienie sprzyja ich rozkrzewianiu, dzięki czemu stają się jeszcze gęstsze. Niewielkie do średnich liście są zaokrąglone, ciemnozielone. W Nowej Zelandii ta odmiana zaczyna kwitnąć w pierwszym tygodniu sierpnia i kończy na początku listopada. Pąki kwiatowe otwierają się systematycznie ukazując ciemnoczerwone, prawie bordowe kwiaty, nawet już po rozwoju liści. To mieszaniec drugiej generacji otrzymany w wyniku krzyżowania odmian ‘Cleopatra’ i ‘Cameo’.
Magnolia ‘Watermelon’PBR to mieszaniec odmian ‘Genie’ i ‘Caerhay’s Belle’. Tworzy wiosną jaskrawo różowe (przypominają kolor miąższu arbuza, stąd angielska nazwa odmiany), ogromne, pękate kwiaty, których średnica wynosi co najmniej 15-20 cm. Latem drzewa powtarzają kwitnienie w lipcu oraz sierpniu. Odmiana ta kwitnie już w bardzo młodym wieku. Drzewa mają wąski pokrój korony (po 10 latach osiągają wysokość około 6 m przy średnicy 3 m) oraz zaokrąglone, średniej wielkości ciemnozielone liście.
Magnolia ‘Emperor’PBR weszła na rynek w 2021 r. i według R. van der Werfa wyróżnia się przede wszystkim nietypową barwą kwiatów, która jest najbardziej zbliżona do czerwieni wśród magnolii. Kwiaty są bardzo duże, często żartobliwie opisywane jako ‘Genie’ na sterydach (‘Emperor’ to mieszaniec ‘Felix Jury’ oraz ‘Genie’). Także ta odmiana bardzo dobrze powtarza kwitnienie latem.
Magnolia ‘Starburst’PBR to druga z ubiegłorocznych premier V. Hoopera, mieszaniec odmian ‘Cylindrica’ oraz ‘Genie’. Ta odmiana kwitnie tylko raz wiosną, tworząc duże, półpełne kwiaty w różnych odcieniach matowego różu i bieli (stąd jej angielska nazwa, która oznacza „rozbłysk gwiazdy”). Niestety kwiaty tej odmiany nie zawsze ujawniają swoje prawdziwe barwy w chłodniejszym klimacie.
Magnolia ‘Pink Pyramid’PBR to najnowsze dzieło V. Hoopera, które na rynek trafia po raz pierwszy dopiero w tym roku. To odmiana o kolumnowym pokroju, która po 10 latach dorasta do wysokości 4 m przy średnicy 1,5 m, co czyni ją przydatną do niewielkich przestrzeni, a nawet do uprawy w pojemnikach tarasowo-balkonowych. Kwiaty mają średnicę 15-20 cm. Wiosną są ciemnoróżowe, latem podczas drugiego kwitnienia – nieco jaśniejsze.
Na podstawie informacji Royal New Zealand Institute of Horticulture Journal oraz Boom in Business
